آیا پورنوگرافی روی روابط زناشویی و عاشقانه تاثیرگذار است؟

همان گونه که استفاده از پورنوگرافی در دهه‌های اخیر روبه‌افزایش بوده است، ترس از آسیب احتمالی آن روی روابط زناشویی هم در حال افزایش است. اما آیا واقعاً پورنوگرافی روی روابط صمیمی انسان‌ها تأثیر منفی دارد؟

 یک مطالعه اولیه در سال 1989 که توسط محققی به نام داگلاس کنریک انجام شد ادعا می‌کند مردها بعد از دیدن عکس‌های پورنوگرافی، دیگر همسران خود را مثل قبل جذاب نمی‌دیدند. یافته‌های این تحقیق بحث جنجال‌برانگیزی درباره سلامت پورنوگرافی و تماشای آن به راه انداخت و اینکه چطور استفاده از پورنوگرافی ممکن است به خانم‌هایی که در روابط زناشویی هستند، ضرر برساند.

 بااین‌حال، از آن زمان به بعد نگرانی‌هایی هم در مورد اعتبار و قابل‌استناد بودن این مطالعه اولیه به وجود آمد. این تحقیق در یک محیط آزمایشگاهی انجام شد نه دنیای واقعی و مردها را در یک آزمایشگاه علمی در معرض عکس‌های مستهجن قرار داده بود تا تأثیرات آنها را مشاهده کند. البته این تأثیرات عمر کوتاهی داشتند و به‌سرعت ناپدید شدند.

 در ماه ژوئیه 2016، گروهی از محققین دانشگاه وسترن آنتاریو در کانادا در سه آزمایش مختلف سعی کردند مطالعه کنریک را بازسازی کنند و هر سه بار شکست خوردند و نتوانستند نتایج مشابهی را بیابند. این شکست سؤال‌هایی را دررابطه‌با تأثیر پورنوگرافی روی درک و دریافت احساسی مردها از زنانشان و همچنین روی روابطشان مطرح کرد.

بااین‌حال ممکن است به این دلیل مطالعات شبیه‌سازی‌شده یافته‌های مشابهی را به دست نیاورده باشند؛ چون تبلیغات جنسی و عمومیت تصاویر عریان در فرهنگ غرب بسیار رایج و متداول شده است. تأثیر دیدن عکس‌ها یا تصاویر مستهجن در حال حاضر ممکن است چیز عجیبی نباشد؛ چون زنانی با لباس‌های راحت و نیمه‌عریان مرتباً در رسانه‌های جمعی دیده می‌شوند.

تحلیلی که توسط محققینی از یک دانشگاه هندی در سال 2017 ارائه شده و تأثیرات پورنوگرافی را روی میزان رضایت از روابط زناشویی و ارتباط‌های جنسی در هر دو نفر یعنی هم زن و هم شوهر بررسی کرده است. محققین نتایج به‌دست‌آمده از 50 مطالعه مختلف را آزمایش کردند و در نهایت مشخص کردند که این تأثیرات روی مردها متفاوت از زن‌ها است. وقتی زن‌ها به تماشای پورنوگرافی می‌نشستند، میزان رضایت آنها از روابط زناشویی تغییری نمی‌کرد؛ ولی وقتی مردها این کار را انجام می‌دادند، میزان رضایت آنها کاهش پیدا می‌کرد.

در نتایج این تحقیق آمده: «به نظر می‌رسد که هیچ ارتباط کلی بین استفاده زنان از پورنوگرافی و میزان رضایت آنها که تا به امروز موردمطالعه قرار گرفته، وجود ندارد… اما در گروه مردان قضیه فرق می‌کند و مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از پورنوگرافی باعث کاهش میزان رضایت از رابطه زناشویی می‌شود.»

این محققین همچنین این احتمال را می‌دهند که مردانی که رضایت کمتری از ارتباط جنسی با همسر خود یا رابطه زناشویی خود دارند ممکن است بیشتر به استفاده از پورنوگرافی تمایل پیدا کنند تا کمبود خود را جبران کنند.

تحقیق دیگری که توسط محققینی از دانشگاه‌های کالیفرنیا، کپنهاک و نیویورک انجام شده این مسئله را مورد بررسی قرار دادند که آیا تماشای پورنوگرافی خشن یا غیر خشن روی تمایلات جنسی مردها و خشونت آنها علیه زن‌ها تأثیر می‌گذارد یا خیر. محققین متوجه شدند که هر دو نوع این فیلم‌های پورن خشن و غیر خشن با میزان تمایل مردان که از این خشونت دفاع می‌کردند، ارتباط دارد.

محققینی از دانشگاه تگزاس این ادعا را به چالش کشیدند و این مسئله را مطرح کردند که پورنوگرافی ممکن است ابزاری برای کم‌کردن پرخاشگری جنسی باشد. آنها با نگاهی به آمار جرایم، مدارکی ارائه کردند و ادعا کردند که با دسترسی بیشتر مردم به پورنوگرافی و رواج آن، موارد خشونت‌های جنسی اما افزایش نیافته است.

واضح است که پیداکردن یک جواب قانع‌کننده برای این سؤال که آیا استفاده از پورنوگرافی تأثیرات منفی روی روابط زناشویی دارد، کمی دشوار است. علاوه بر این، تأثیرات برعکس روی روابط ممکن است نتیجه مستقیم استفاده از پورنوگرافی نباشد؛ بلکه ممکن است به دلیل انگیزه‌ای باشد که در پشت دیدن فیلم‌های پورن پنهان شده یا مسائلی که باعث استفاده از پورنوگرافی می‌شود، باشد.

شاید این مسئله بستگی به روابط افراد داشته باشد.

در نظری که توسط نویسنده‌ای ناشناس در روزنامه گاردین در باره استفاده شوهرش از پورنوگرافی آمده، این مطالب نوشته شده است:

«پورن تو را نابود کرد. ما را نابود کرد. این عشق تو به دیدن فیلم‌های پورن بود که عشق و محبت من را به تو ذره‌ذره از بین برد و اعتمادبه‌نفس من را ویران کرد.»

اگر یکی از زوجین دیدگاه منفی درباره پورنوگرافی داشته باشد، وقتی متوجه شود که همسرش از این نوع فیلم‌ها استفاده می‌کند، احساس تنفر پیدا می‌کند. زوجی که از پورنوگرافی استفاده می‌کند وقتی بداند که همسرش رفتار او را نمی‌بخشد، احساس گناه می‌کند. این تأثیرات متفاوت روی افراد مختلف احتمالاً نشان‌دهنده این است که چرا یافته‌های برخی مطالعات نشان می‌دهد که پورنوگرافی برای روابط زناشویی ویرانگر هستند در حال که سایر مطالعات تحقیقاتی نظر مخالفی دارند.

مطلبی که خواندید در سال 2018 توسط Robert T Muller Ph.D نوشته شده و به تاثیرات احتمالی پورنوگرافی در روابط زناشویی می پردازد. او دانش آموخته هاروارد است و به طور تخصصی بر روی انواع تروما تمرکز دارد. دکتر مولر همچنین یک مجله آنلاین روانشناسی تحت عنوان «گزارش تروما و سلامت روان» در زیر مجموعۀ دانشگاه یورک تاسیس کرد که سالانه 100 هزار نفر بازدید کننده دارد.

در ادامه یک منبع ویدیویی نیز معرفی می شود. این صحبت ها توسط Ran Gavrieli صورت گرفت و در آن، به این پرسش پاسخ داده می شود که «چرا دیدن پورن را متوقف کردم؟»

نکات کلیدی مطلب

1.  باید به این نکته مهم اشاره کرد که مطالعه انجام شده در سال 1989 فقط روی 63 نفر انجام شده است. درحالی‌که تحقیق شبیه‌سازی‌شده روی نمونه بزرگی از تعداد 630 نفر مرد امتحان شده است. محققین بر این باور هستند که اندازه نمونه استفاده شده در مطالعه اول برای مشخص‌کردن یک حقیقت و تأثیر واقعی یا تعمیم‌دادن به کل جمعیت مردان بیش از اندازه کوچک بوده است. در واقع نمی‌توان موضوع یا مسئله بسیار مهم مثل این مورد را از مطالعاتی با چنین نمونه‌های کوچک و نامشخص برداشت کرد.
2. ممکن است فرهنگ رفتاری مردها و تمایلات جنسی آنها به شکل قابل‌توجهی نسبت به سال 1989 تغییر کرده باشد. در نتیجه ممکن است مردها در طول زمان و در طی مطالعات اخیر به‌مرور یاد گرفته باشند که چطور با عریانی و جاذبه‌های جنسی کنار بیایند که به این جاذبه‌ها اجازه ندهند که روی آنها تأثیر منفی بگذارند و میزان عشق و مجذوب شدنشان را نسبت به همسرانشان کمتر کنند.
3. ما اکنون می‌توانیم این باور را کنار بگذاریم که پورن عشق را نابود می‌کند و بودن در معرض چنین تصاویر یا وبگاه‌هایی باعث می شود که عشق مردها نسبت به همسرانشان کمتر شود یا همسرانشان برای آنها جذابیت کمتری داشته باشند.
4. در حال حاضر مردهایی هستند که احساس می‌کنند کمتر مجذوب همسران خود می‌شوند و عشق کمتری به آنها احساس می‌کنند و این مردان اغلب به سمت پورنوگرافی می‌روند تا آرامش گم‌گشته‌شان را پیدا کنند و هیجانات و نیازهای جنسی خود را تأمین کنند. ولی این لزوماً دلیل نمی‌شود که ما پورن را مقصر این مشکلات ارتباطی بدانیم. این یک استدلال بی‌ارزش، گول زننده و غیرقابل‌اعتماد است.